Aangenomen! Of toch niet?
- Geert
- 26 feb 2019
- 2 minuten om te lezen
Het is alweer even geleden dat ik van mij heb laten horen. Ik probeer niet te vaak wat te posten want anders moet ik vet gaan forceren, dus ik wacht tot er wat dingen gebeurt zijn en dan plaats ik weer iets.
De kliniek in Nijmegen had gebeld dat ik ben aangenomen maar niet voor 4 maanden klinische opname. Daar baalde ik best wel van want ze willen nu 8 dagen intensieve therapie doen op ambulante basis en ik was daar de eerste dag vrij sceptisch over. Want hoe ga ik in 8 dagen therapie iets kunnen wat mij al een jaar niet lukt. Maar ik vertrouw erop dat ze erin gespecialiseerd zijn en dat ik daardoor goed geholpen wordt. Ook hadden ze even bedacht om na die 8 dagen een therapeut in de hand te nemen bij bijvoorbeeld de GGZ. Maar daar vond ik niet zo goed over nagedacht want voordat je bij de GGZ terecht kan ben je alweer minstens 6 maanden verder vanwege de wachttijd. Maar ik ga mij proberen aan te melden bij een psycholoog waar ik al eerder ben geweest en zo te hopen dat de wachttijd minder lang is.
Ik ben de laatste tijd meer dingen gaan doen die ik in eerste instantie helemaal niet durfde. Ik ben bijvoorbeeld 2x naar de Albert Heijn XL geweest. Daar moest ik 2 maanden geleden echt niet aan denken. Ook ben ik naar de mcdonalds geweest en ik heb daar zelfs iets gegeten, binnen in het restaurant! En nu zijn er vast mensen die denken āfucking supermarkt, waarom doe je zo blij?ā maar voor mij is het echt een zieke overwinning. Je bubbeltje is zo klein als je dat soort normale dingen niet eens kan, en dan na een jaar ineens toch doen is echt een hele grote stap. Ik ga proberen dit vol te houden en steeds vaker dingen te doen die ik eigenlijk heel spannend vind.
dat vindt ik heel knap van je dat je dat durft te doen ga zo door!!!